Commercial contracts

Het opstellen of reviewen van commerciële contracten zoals distributie- en agentuur, licentieovereenkomsten, franchising, samenwerkingsovereenkomsten, consortiumovereenkomsten, joint R&D-overeenkomsten, algemene voorwaarden e.d. vereisen kennis en ervaring van mogelijke valkuilen.

Het belang van een goede overeenkomst zal u wel duidelijk zijn. Zo spreekt het voor zich dat helder moet worden afgesproken wat het onderwerp van de overeenkomst is, welke prijs geldt, welke de taken en verantwoordelijkheden van partijen zijn, welke aansprakelijkheid onderling geldt, onder welke omstandigheden partijen van elkaar af kunnen en wat ieders rechten na beëindiging dan zijn.

Daarbij dient rekening gehouden te worden met lokale regelgeving zoals bijv. voor agentuurovereenkomsten. In sommige andere landen is ook de positie van de exclusieve wederverkoper ver gaand beschermd. Voor de internationale component kunnen wij terecht bij deskundige juristen in andere landen.

Kennis van en ervaring met het mededingingsrecht is ruimschoots voorhanden om te zorgen dat de afspraken die u maakt ook geldig en afdwingbaar zijn. Bij review van een bestaande overeenkomst kan van ongeldigheid van bepaalde clausules in voorkomende gevallen ook juist gebruik gemaakt worden.

Hieronder wordt kort stil gestaan bij het verschil tussen distributie en agentuur.

Verschil distributie en agentuur

Distributieovereenkomst

Een distributieovereenkomst is een overeenkomst waarbij een wederverkoper voor (on)bepaalde duur het recht krijgt om producten in te kopen en deze vervolgens op eigen naam en voor eigen rekening en risico door te verkopen. De wederverkoper mag in beginsel ook zelf de voorwaarden van de verkoopovereenkomst bepalen, waarbij hij de producten of diensten doorverkoopt, waaronder de prijs.

Voor de distributieovereenkomst gelden geen bijzondere bepalingen in de Nederlandse wet. Daarop is dus het algemene verbintenissenrecht van toepassing. Een distributieovereenkomst verplicht de distributeur echter ook om bepaalde verplichtingen in opdracht van de principaal uit te voeren. Daarmee kan de distributieovereenkomst vaak ook deels worden beschouwd als een overeenkomst van opdracht.

Agentuurovereenkomst

Anders dan de distributieovereenkomst kent de agentuurovereenkomst wel een bijzondere regeling in de Nederlandse wet en overigens ook in veel andere landen in de EU. De agentuuroverkomst is volgens de wet: een overeenkomst waarbij de ene partij (“principaal”) aan de andere partij (“agent”) wordt opgedragen om voor een bepaalde of onbepaalde tijd en tegen beloning (“commissie” of “provisie”) bij de totstandkoming van overeenkomsten te bemiddelen en eventueel op naam en voor rekening van de principaal de overeenkomst te sluiten. De agent is niet in dienst van de principaal.

Het grote verschil met distributie is dat overeenkomsten worden afgesloten op naam en voor rekening van de principaal. Er komt dus geen contract tot stand tussen de agent en de afnemer. Het is dan ook logisch dat de principaal de vrijheid heeft om de voorwaarden van de overeenkomst met de afnemer, inclusief de prijs, zelf te bepalen.