In onze blog over het recht op immateriële schadevergoeding op grond van de AVG bespraken we het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (‘Hof’) in de zaak UI/Österreichische Post. In deze uitspraak verduidelijkte het Hof dat de AVG een grond biedt voor vergoeding van immateriële schade, maar niet elke inbreuk op de AVG leidt tot een recht op schadevergoeding. In deze blog bespreken we de Nederlandse rechtspraak omtrent immateriële schadevergoeding vanwege angst en stress door een datalek.
Immateriële schadevergoeding op grond van de AVG
Artikel 82 AVG bepaalt dat zowel materiële als immateriële schade in aanmerking komt voor vergoeding. Vooral de vergoeding voor immateriële schade is interessant, omdat een AVG-inbreuk vaak geen directe vermogensschade veroorzaakt, maar wel emotionele of psychische schade kan opleveren.
In onze blog over het recht op immateriële schadevergoeding op grond van de AVG bespraken we dat de Nederlandse rechtspraak wat betreft immateriële schadevergoeding naar aanleiding van een AVG-inbreuk aansluit bij artikel 6:106 BW en het EBI-arrest. Op grond van het EBI-arrest moet voor een schadevergoeding van immateriële schade sprake zijn van geestelijk letsel welke naar objectieve maatstaven moet worden vastgesteld. Daarbij kunnen andere factoren, zoals de ernst van de normschending en de gevolgen voor de benadeelde, ook meespelen bij de beoordeling van de schade.
Gevalstypen in Nederlandse rechtspraak
In Nederland zijn verschillende uitspraken gedaan over vergoeding van immateriële schade naar aanleiding van een AVG-inbreuk. Uit de bestaande rechtsspraak zijn verschillende gevalstypen te herkennen. Deze gevalstypen bespreken wij in aparte blogs:
Rechtspraak over stress- en angstklachten door een datalek
Rb. Eiser/Gemeente Heemskerk
Stress- en angstklachten worden op zichzelf niet zomaar als grond voor schadevergoeding gezien, blijkt uit een uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland. Eiseres zou deze klachten hebben gekregen na een datalek bij de gemeente Heemskerk. Dit datalek was ontstaan nadat eiseres een bezwaarschrift had ingediend bij de gemeente, waarbij een hoor- en adviescommissie werd ingeschakeld. Haar fysieke dossier werd door het college naar de leden van de hoor- en adviescommissie gestuurd. Echter, bij het verzenden is iets misgegaan. Eén van de leden van de commissie had het dossier niet ontvangen, waardoor sprake was van een datalek vanwege het niet correct versturen van gegevens.
In deze zaak is niet gebleken dat de gegevens van eiseres bij derden terecht zijn gekomen. Ook heeft eiseres geen identiteitsfraude ondervonden of verdachte brieven, mails of telefoontjes ontvangen. Het verzoek om schadevergoeding wordt dan ook afgewezen. Eiseres heeft namelijk volgens de rechtbank onvoldoende onderbouwd dat zij geestelijk letsel heeft opgelopen.
Rb. Eiser/UWV
In een uitspraak rechtbank Amsterdam oordeelde de rechtbank dat artikel 82 AVG zo moet worden uitgelegd, dat het enkele feit dat de schade relatief gering van omvang is, geen grond kan vormen om elke aanspraak daarop af te wijzen.
Volgens de rechtbank kunnen angst en stress naar aanleiding van een inbreuk op de AVG ook objectief beperkt blijven. Echter, dit zou pas een rol spelen bij het bepalen van de hoogte van de schadevergoeding. Het UWV had in dit geval ten onrechte informatie over een burn-out van eiseres met haar nieuwe werkgever gedeeld. Haar nieuwe werkgever was nog niet van deze burn-out op de hoogte. Het datalek is beperkt gebleven tot eiseres en haar nieuwe werkgever. Daarnaast is eiseres door het datalek haar baan niet kwijtgeraakt, waardoor de angst en stress volgens de rechtbank beperkt moeten zijn gebleven. De rechter komt echter wel tot een schadevergoeding, maar beperkt deze tot een hoogte van € 250,-.
Interessant in vergelijking met de beslissing van de rechtbank Noord-Nederland is dat de rechtbank in deze zaak op basis van de specifieke omstandigheden wel naar objectieve maatstaven aannam dat sprake was van psychische schade. Daarbij lijken de ernst van de normschending en de gevolgen voor de benadeelde doorslaggevend te zijn. In de zaak met de gemeente Heemskerk is niet gebleken dat gegevens zijn terechtgekomen bij derden. Ook betrof het geen bijzondere of gevoelige persoonsgegevens. Dit staat in contrast met de zaak bij de rechtbank Amsterdam, waar de gegevens wel bij een derde, de nieuwe werkgever, zijn terechtgekomen en het daarbij ook nog eens ging om bijzondere, medische, persoonsgegevens. Dat een immateriële schadevergoeding eerder wordt toegekend in het geval bijzondere of gevoelige persoonsgegevens bij het lek betrokken zijn, zagen we ook in onze blog over datalekken van bijzondere of gevoelige persoonsgegevens.
Conclusie
Artikel 82 AVG bepaalt dat zowel materiële als immateriële schade in aanmerking komt voor vergoeding. In onze blog over het recht op immateriële schadevergoeding op grond van de AVG bespraken we al dat Nederlandse rechtspraak wat betreft immateriële schadevergoeding naar aanleiding van een datalek aansluit bij artikel 6:106 BW en het EBI-arrest. In deze blog zagen we dat het hebben van angst- en stressklachten meespeelt in de beoordeling of sprake is van recht op immateriële schadevergoeding. Daarbij lijken de ernst van de normschending en de gevolgen voor de benadeelde doorslaggevend te zijn voor de rechtbank om naar objectieve maatstaven aan te nemen dat sprake is van psychische schade.
Meer weten?
Wilt u meer weten over immateriële schadevergoeding bij een inbreuk op de AVG of heeft u andere vragen over privacyrecht? Neem dan vrijblijvend contact op met Sven van Dooren of ons team via ons contactformulier.
